'Ik stond als spits tegen Ajax in de Eredivisie, wat niemand meer had verwacht'
Door Chris Meijer
De kans is erg klein dat de editie van het duel tussen Sparta en Ajax van dit seizoen iemand over een jaar of tien nog helder voor de geest zal staan. Na een rode kaart voor Nicolás Tagliafico in de eerste helft leek er even een verrassend resultaat in te zitten, maar na een doelpunt van Antony won Ajax toch. De datum 13 september 2020 zal in de familie Gravenberch, en misschien nog wel in het bijzonder bij Danzell, voor altijd in het collectieve geheugen gegrift staan. "Die wedstrijd tegen Ajax was om meerdere redenen heel bijzonder", zegt Gravenberch, die in de rust binnen de lijnen kwam en daarmee zijn officiële debuut voor Sparta maakte. "Omdat ik voor het eerst tegen mijn broertje (Ryan, red.) speelde in de Eredivisie, dat was geweldig voor de hele familie, voor mij en voor hem. Omdat ik twaalf jaar bij Ajax gespeeld heb. En omdat ik toch als spits tegen Ajax in de Eredivisie stond, wat eigenlijk niemand meer had verwacht. Dat waren drie punten waarvan ik dacht: dit neemt niemand me meer af."
Gravenberch kwam in 2002 op achtjarige leeftijd in de jeugdopleiding van Ajax terecht. Bij de Amsterdammers werd hij in eerste instantie opgeleid als spits en op die positie speelde hij ook in Oranje Onder-17, Onder-18 en Onder-19. Toen Gravenberch doorstroomde naar het betaald voetbal, eerst bij Jong Ajax en later tijdens een huurperiode bij NEC, werd hij omgeturnd tot verdediger annex defensieve middenvelder. Op die positie speelde hij voor achtereenvolgens FC Universitatea Cluj, FC Dordrecht, Reading en Roeselare, voordat hij vorig seizoen het roer besloot om te gooien. "Ik heb bij TOP Oss gevraagd of ik weer voorin kon gaan spelen, omdat ik het gevoel had dat ik daar nog meer kon laten zien. Trainer Klaas Wels heeft me weer voorin gezet en daarna ben ik naar FC Dordrecht gegaan, waar ik mijn draai een beetje begon te vinden. Daardoor heb ik toch een kans bij Sparta afgedwongen. Maar ik geloof best dat het voor veel mensen als een verrassing kwam."
Nadat Gravenberch zelf contact had opgenomen met Sparta, werd hij uitgenodigd voor een stageperiode. In twee weken slaagde hij erin om een contract af te dwingen bij de Rotterdammers. "Ik had niet gelijk het gevoel dat ze me een contract zouden aanbieden. Toch ging het niet slecht en had ik in mijn achterhoofd zitten dat ze misschien wel met iets zouden komen. Dat was toch een soort bevestiging", glimlacht Gravenberch. Op het moment dat hij bij Sparta tekende, had trainer Henk Fraser met Mohamed Rayhi, Lennart Thy, Reda Kharchouch, Emanuel Emegha en Gravenberch de beschikking over vijf aanvallers voor twee posities in zijn voorhoede. Toen Rayhi voor het verstrijken van de transferwindow nog naar Al-Batin vertrok, werd er met Mario Engels nog een versterking voor de voorste linie binnengehaald.
'Ik heb twaalf jaar Ajax op mijn naam staan, voor veel clubs is dat interessant'
Voetbalzone sprak in juni 2019 al eens met Danzell Gravenberch, toen hij besloot dat hij zich weer wilde laten omturnen tot spits."De voetbalwereld zit altijd vol verrassingen. Maar ik had het ergens al zien aankomen, ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen. Ik ben er niet echt mee bezig geweest dat ze andere spelers gingen halen", zegt Gravenberch over de komst van Engels. Na het vertrek van Rayhi was Engels in eerste instantie de partner van Thy in de voorhoede, tot Fraser zijn systeem besloot om te gooien en voortaan met nog één centrumspits en twee vleugelaanvallers aantrad. Gravenberch moest na de 45 minuten tegen Ajax lang op zijn kans wachten. Er volgden drie korte invalbeurten, tot hij in het bekerduel met ADO Den Haag zijn eerste basisplaats bij Sparta kreeg. Zijn eerste doelpunt in dienst van Sparta leek lang de winnende te worden, tot doelman Luuk Koopmans in blessuretijd gelijkmaakte en ADO vervolgens na een strafschoppenserie aan het langste eind trok.
"Ik was heel erg gedreven, ik wist dat ik het zou flikken tegen ADO. Aan het vertrouwen in mezelf heeft het nooit gelegen." Fraser beloonde zijn optreden daarna met zijn eerste Eredivisie-basisplaats tegen sc Heerenveen, maar in dat duel moest hij zich al na een halfuur laten wisselen met een blessure. Sinds dat duel, begin november, kwam Gravenberch tot slechts 45 speelminuten verdeeld over 4 wedstrijden. In een systeem met één centrumspits kiest Fraser normaal gezien voor Thy. Sparta is sinds de 1-4 nederlaag tegen sc Heerenveen uitstekend gaan draaien, met vijf overwinningen in de laatste zeven wedstrijden voor de winterstop.
"Voordat het begon te draaien, kwam ik ook niet in aanmerking voor een kans. Natuurlijk: never change a winning team. Dat snap ik. Maar ervoor was het ook vrij lastig", zegt Gravenberch. Hij vreest dat zijn perspectief er na de winterstop niet heel veel beter op wordt. Kharchouch is inmiddels hersteld van een meniscusblessure en staat met Thy en Engels normaal gezien hoger in de pikorde. "Ik heb het gevoel dat ik hetzelfde kan brengen als die jongens. Als ik genoeg minuten krijg om het te laten zien, ben ik ervan overtuigd dat ik een volwaardige basisspeler kan zijn. In de oefenwedstrijden in de voorbereiding heb ik mijn doelpuntjes meegepikt. Het is alleen lastig om je stempel op een wedstrijd te drukken als je hooguit een kwartier speeltijd krijgt. Vaak zijn de wedstrijden dan al gedaan."
"Ik respecteer de keuzes van de technische staf, maar ik moet ook aan mijn carrière denken. Als ik hier geen minuten kan maken, moet dat elders. Ik kan het nog laten zien, mits ik de minuten krijg om het te laten zien", gaat Gravenberch verder. Om die reden staat de spits ervoor open om in januari een transfer te maken, ondanks dat zijn contract bij Sparta nog tot de zomer doorloopt. Sparta heeft bij monde van technisch directeur Henk van Stee laten weten dat men hem het liefst binnenboord houdt. "Dat heb ik ook gelezen en dat is een compliment. Alleen wil ik spelen of in ieder geval zicht op speelminuten hebben. Het zou prachtig zijn als dat in de Eredivisie kan, want ik weet dat het daarin kan laten zien. Maar het buitenland is ook mooi. Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik nog wel naar het buitenland zou willen."
Het zou wel betekenen dat Gravenbech zijn met de nodige moeite heroverde plek in de Eredivisie op het spel zet. Hij haalt zijn schouders op. "Natuurlijk is het lastig, maar je moet door. Er zijn ergere dingen in het leven. Als ik in de tweede seizoenshelft net zo weinig speel, wordt het aan het einde van het seizoen nóg moeilijker. Ik heb liever dat ik dat voor ben. Het is zeker zo dat ik me heb teruggeknokt naar de Eredivisie, maar er leiden meer wegen naar Rome."
