'Ik zit hier met jongens als Denílson, die nog bij Arsenal heeft gespeeld'
Door Thijs Verhaar
"Oh, maar ik geniet hier ook volop hoor", grinnikt Holla als hij de vraag krijgt of hij na een jaar zonder profvoetbal niet gewoon zin had om lekker te gaan genieten van het leven. De 33-jarige middenvelder loopt de hele dag in zijn korte broek rond en heeft volop gelegenheid om tijd door te brengen met zijn vrouw en hun twee zoontjes. "Ja joh. De jongens kunnen de hele dag buiten spelen en ook mijn vrouw heeft het goed naar haar zin. Ik vind het heel fijn dat ik zo veel tijd voor hen heb, want dat zou met een andere baan nooit lukken", stelt de middenvelder, die sinds drie weken zelfs helemaal thuis zit door het stilleggen van de competitie. "Dat is wel jammer natuurlijk, maar ook voor die tijd had ik al veel meer tijd voor mijn gezin dan bij mijn andere clubs. Door de hitte trainen we hier alleen aan het einde van de dag, dus overdag zit ik lekker op het strand of bij het zwembad."
Hij mag zich tot aan het einde van dit seizoen speler van Sliema Wanderers noemen. Die ploeg vond zich in de winterstop nog terug op de eerste plaats, maar is na die tijd teruggezakt tot de vijfde stek. Holla legt uit dat zijn meeste collega's er geen baan naast hoeven te hebben, maar er zijn ook jonge jongens die zo uit hun werk bij de training aanhaken en daarna weer naar huis gaan. "Niemand hoeft er dus heel lang van tevoren te zijn en nu al helemaal niet met corona", stelt hij. Ver reizen voor een uitwedstrijd is voor de ex-speler van FC Groningen, PEC Zwolle, VVV-Venlo, ADO Den Haag, Brighton, FC Twente en FC Den Bosch ook al niet van toepassing, want alle duels van het Maltese voetbal worden in drie stadions afgewerkt.
Hoewel het dus in principe een semiprofcompetitie is, vindt Holla het niveau niet tegenvallen. "Natuurlijk was het wel een omschakeling met wat ik vanuit Nederland gewend was, maar het is ook maar net waar je je op instelt. De jongens hier kunnen best wel voetballen en het niveau is ook gewoon een stuk omhoog gegaan sinds de competitieleiding heeft bepaald dat er zeven buitenlanders per team actief mogen zijn. Tot een paar jaar geleden lag dat aantal op drie", weet Holla. Hij heeft nu bijvoorbeeld teamgenoten uit Japan, Peru en Portugal, terwijl ook de Braziliaan Denílson bij Sliema onder contract staat. "Hij heeft vroeger nog bij Arsenal gespeeld, dus dat zijn best wel spelers die een leuk niveau meebrengen."
Tot aan de winterstop had Holla met Sylvano Comvalius ook nog een Nederlandse ploegmaat, maar hij verliet de club voor een aanbieding uit Singapore. Enkele andere buitenlandse spelers trokken daarna eveneens de deur achter zich dicht omdat bleek dat Sliema de financiën niet langer op orde had. "Helaas ging dat zo ver dat de salarissen niet uitbetaald konden worden", aldus Holla, die er naar eigen zeggen al een beetje rekening mee hield dat dit zou kunnen gebeuren bij een stap naar een buitenlandse club. "Ik had me er dus mentaal en financieel op voorbereid, maar ik snap ook wel dat er jongens zijn die liever weg wilden gaan. Wel jammer natuurlijk, want anders hadden we echt een selectie die mee kon draaien om het kampioenschap", stelt de middenvelder, die zelf in dertien wedstrijden goed was voor vier treffers.
Zelf overwoog hij ook even om te vertrekken, maar is toch trouw gebleven aan Sliema. Inmiddels keert men wel weer salaris uit en is de club bezig is met een regeling om ook de gemiste inkomsten te vergoeden. "Gelukkig is mijn contract ook zo goed afgedekt dat ik er altijd een zaak van kan maken als het nodig is, want het hakt er wel hard in als je geen inkomsten hebt. De huur hier is vrij hoog en ik heb ook mijn huis in Nederland nog", aldus Holla, die bij zijn keuze om te blijven vooral rekening hield met zijn gezin. "We hebben het geweldig hier, dus moet ik mijn vrouw en kinderen dan na een paar maanden weer wegslepen naar een andere club? De kids leren hier goed Engels en hebben daar later ook weer profijt van. Dat wil ik ze ook niet afnemen. Als je eenmaal een gezin hebt en wat ouder wordt, kijk je sneller naar andere dingen dan alleen voetbal."
Toch houdt Holla er rekening mee dat hij alsnog spoedig op zoek moet naar een andere club. Het is namelijk verre van uitgesloten dat Holla zijn laatste wedstrijd in Maltese dienst al achter de rug heeft. De competitieleiding maakt op dinsdag 6 april een evaluatie of het nog zin heeft om de jaargang uit te spelen. Inmiddels is meer dan 75 procent van de wedstrijden voltooid, dus mag men er een streep onder zetten. "Je moet na een aantal weken zonder groepstraining ook weer opnieuw optrainen en het is maar de vraag of ze dat de moeite vinden voor zeven wedstrijden. Het zou wel jammer zijn als het op zo'n manier eindigt voor mij, maar je weet dat het kan gebeuren met alles wat er momenteel in de wereld plaatsvindt. Dat wist ik ook al toen ik hier in augustus mijn handtekening zette."
Holla legt uit dat hij afgelopen zomer eerst vier dagen kwam kijken en toen overtuigd raakte door het clubcomplex, de trainingswijze, het klimaat en de overige randvoorwaarden. "Ik wist ook totaal niet wat ik kon verwachten natuurlijk, maar die andere Nederlander was er erg enthousiast over. Heel vroeger had ik al met hem (Sylvano Comvalius, red.) gevoetbald en hij wist dat ik nog een club zocht, dus zo is het balletje gaan rollen." De middenvelder voelde vervolgens al snel aan dat het een mooi avontuur kon zijn voor zijn gezin en besloot de gok te wagen, nadat eerdere proefperiodes bij het Engelse Portsmouth en Chicago Fire uit de Verenigde Staten op niets waren uitgelopen.
Bij laatstgenoemde club had hij ploeggenoot kunnen worden van Johan Kappelhof, maar zo ver kwam het tot spijt van Holla niet. "Ik trainde daar zes weken mee met de intentie om een contract te tekenen en zag het helemaal zitten. De trainer wilde me ook vastleggen en zei me dat hij binnen twee weken van zich zou laten horen. Ik ging terug naar Nederland tot hij zou laten weten dat alles in orde was gemaakt, dus ik was blij toen hij me na een paar dagen belde. Ik dacht daar komt het, maar het bleek dat hij in de tussentijd was ontslagen en toen ging het feest niet door. Daar baalde ik heel erg van, want er zijn genoeg Nederlanders die daar een hele mooie tijd beleven", aldus Holla, die zich glimlachend troost met de gedachte dat zij dan weer niet kunnen zeggen dat ze op Malta hebben gevoetbald.
Omdat hij zelf geregeld 'nee' zei tegen aanbiedingen uit landen die zijn gezin niet aanspraken, bleef hij uiteindelijk een jaar clubloos na zijn vertrek bij FC Den Bosch in de zomer van 2019. "Toch ben ik in mijn hoofd altijd prof gebleven. Ik was toen 32 en had niet het gevoel dat ik er al klaar mee was. Er speelden ook steeds wel wat dingetjes en uiteindelijk is dit op mijn pad gekomen. Natuurlijk kostte het even om weer op niveau te komen, maar door die stages in het buitenland had ik nog wel wat ritme en ik heb voor mezelf ook hard doorgetraind. Uiteindelijk is het makkelijker om na een jaar zonder wedstrijden terug te komen dan na een jaar met een blessure. Mijn lichaam herstelt nog goed en ik voel me ondanks een liesblessure aan het begin van het seizoen nog fit, dus ik ben nog niet bezig met het einde van mijn loopbaan. Dit is geen afscheidstoernee", benadrukt hij over zijn al dan niet beëindigde seizoen op Malta.
Holla geeft aan dat hij zeker nog open staat voor 'een leuke stap', maar verwacht niet dat dit in Nederland gaat zijn. "Daar vinden ze me al behoorlijk oud met mijn 33 jaar, maar gelukkig denken ze daar in het buitenland anders over. Ik zie dus wel wat er na dit seizoen weer op mijn pad komt. Als het voor mij en mijn gezin de moeite waard is, wil ik nog graag wat wedstrijden aan mijn lijstje toevoegen", aldus de speler die voor acht clubs iets meer dan driehonderd profduels afwerkte. "Dat zijn er toch best veel, maar ik vind het moeilijk zeggen of ik er alles uit heb gehaald. Zeker toen ik jonger was, dacht ik toch wel te makkelijk over dingen. Nu weet ik door mijn ervaring bijvoorbeeld dat ik toen meer tijd in mijn lichaam had moeten stoppen. Maar aan de andere kant heb ik ook gewoon bij hele mooie clubs gezeten, dus ben ik zeker tevreden met wat ik tot nu toe heb bereikt."
