Tim Zeegers is profvoetballer én taxichauffeur: 'Ik blijf het combineren'
Door Chris Meijer
Iedere ochtend rijdt Tim Zeegers al een keer langs De Geusselt. Voor de 21-jarige rechtsback zich bij MVV meldt om te gaan trainen, brengt hij met een taxibusje kinderen naar het speciaal onderwijs. 'Jongens, hier ga ik straks naartoe', klinkt het geregeld uit de mond van de taxichauffeur als het busje over de randweg van Maastricht langs het stadion van MVV raast. "Maar door de thuissituatie van die kinderen is het lastig om er een sport naast te doen, waardoor ze ook minder goed begrijpen wat alles inhoudt. Je merkt dat ze met hele andere problemen zitten dan de normale mens. Ze hebben het een stuk moeilijker dan dat ik het heb gehad. Ik had het slechter kunnen treffen, denk ik altijd. De situatie van die kinderen is vrij ernstig en dat heeft oorzaken die geen kind mag overkomen. Als ik de kans krijg om met het eerste mee te trainen en ik speel niet, is dat niet het grootste probleem. Zij hebben het veel zwaarder, laat ik het zo zeggen."
Zijn bijbaan heeft Zeegers leren relativeren. Misschien dat hij juist daarom met een vrij nuchtere mindset aan het seizoen begon: nog één seizoen alles op het voetbal gooien en dan zien we wel waar het schip strandt. Hij maakte al twee seizoenen op amateurbasis deel uit van de selectie van MVV, maar had ook al twintig wedstrijden op de bank gezeten zonder een minuut te spelen. "Het enige doel dat ik had, was mijn debuut maken. Dat was de eerste wedstrijd al binnen", grijnst Zeegers. In de uitwedstrijd tegen Almere City (0-0) op de eerste speeldag maakte hij direct als basisspeler zijn officiële debuut voor MVV. Daarmee kwam er al een droom uit. Zeegers groeide op in Geulle, hemelsbreed tien kilometer ten noorden van De Geusselt. Vanaf het moment dat hij op zesjarige leeftijd in de jeugdopleiding van MVV terecht kwam, vormde het stadion een stip aan de horizon.
Voor Zeegers zelf was het geen onrealistisch scenario dat dit een stip aan de horizon zou blijven. Mede daardoor begon hij in september met een studie toegepaste psychologie. Vorig seizoen stond hij maanden aan de kant door een scheur in zijn meniscus, die pas relatief laat ontdekt werd. "Door de blessure kwam er heel veel tijd vrij, want ik had mijn school opgezegd. Maar als je geblesseerd bent, valt alles weg. Ik had geen gewone of extra training, dus daarom heb ik in het begin van het seizoen besloten om een studie op te pakken. Als ik geblesseerd zou raken en er tijd vrij zou komen, kon ik me daar vol op focussen. Mijn studie heeft best verband met mijn bijbaan. De kinderen in mijn busje hebben allemaal iets waardoor ze op speciaal onderwijs zitten. Ik heb besloten om psychologie te gaan doen om erachter te komen hoe die kinderen denken en hoe je daar het beste mee kunt omgaan. Ik zou na mijn voetbalcarrière ook wel hiermee wat willen gaan doen. Niet als taxichauffeur, maar wel met de kinderen. Of in de sport, want ik moet niet vergeten dat ik daar ook enorm van houd."
"Vorig seizoen heb ik het een tijdje moeilijk gehad, vooral door mijn blessure. Niet per se minder motivatie, maar wel minder vertrouwen. Nu kan ik er wat makkelijker over praten, omdat het goed is gekomen. Maar het had me nu niet verbaasd als ik minder gespeeld had. Na dat moment kijk je er wat anders tegenaan. Door corona misschien sowieso, omdat we heel lang niet hebben kunnen trainen. Het was makkelijker om geduld te houden, omdat de situatie veranderd was", gaat Zeegers verder. In het begin van het seizoen had hij misschien het beetje geluk dat een jeugdspeler nodig heeft om door te breken. De van Arsenal gehuurde Zak Swanson ('toen hij kwam, had ik wel het gevoel dat het moeilijk zou worden') legde in aanloop naar de wedstrijd tegen Almere City een positieve coronatest af, terwijl zijn aanvankelijk beoogde stand-in Shermar Martina door de schorsing van Luc Mares in het centrum van de verdediging werd geposteerd. Later raakte Martina geblesseerd en Swanson is uiteindelijk mede door heimwee teruggekeerd naar Engeland.
Mede daardoor beleeft Zeegers nu het jaar van zijn doorbraak bij MVV. "Ja, zo kun je het zeker noemen", beaamt hij met een glimlach. Voorlopig speelde Zeegers dit seizoen 29 wedstrijden, waarvan 16 als basisspeler. "Ik heb genoeg wedstrijden in de basis gespeeld om te kunnen spreken van het jaar van mijn doorbraak. Zeker als je dat afzet tegen voorgaande seizoenen en wat ik verwacht had, want het gaat boven mijn verwachtingen." Die doorbraak resulteerde vorige week in de ultieme beloning: zijn eerste profcontract. De afgelopen jaren van middenvelder tot rechtsback omgeturnde Zeegers zette zijn handtekening onder een eenjarig contract, met een optie voor nog een seizoen.
"Na een keer of tien gespeeld te hebben, had ik wel het gevoel dat het goed zou komen met mijn contract. Als ik nu niks had gespeeld, had ik er ook vrede mee gehad en dan was dit mijn laatste seizoen geweest. Maar het heeft positief uitgepakt. Ja, ik heb absoluut mijn laatste kans als profvoetballer gepakt. Want ik weet honderd procent zeker dat wanneer ik niet had gespeeld of een contract aangeboden had gekregen, ik op profniveau was gestopt", klinkt het realistisch. Zijn eerste profcontract vormt voor Zeegers nog niet direct aanleiding om te stoppen met zijn bijbaan of studie. "Ik denk dat ik mijn bijbaan wel blijf doen. Voor wat extra inkomen, maar ik zit daardoor ook in een vast ritme. Ik stel me er op in om het nog een jaar te blijven doen. Qua inspanning zal het hetzelfde blijven, dus ik wil mijn studie ook blijven doen. Stel je voor dat ik volgend seizoen mijn been breek, heb ik in ieder geval geen jaar weggegooid. Want dan ben ik tenminste nog bezig geweest met mijn studie."
"De dagen zitten aardig vol, af en toe heb ik wel moeite alles te combineren. Je verwacht het misschien niet, maar voetballen kost best veel energie ernaast. Je merkt dat je je daardoor niet altijd goed kunt concentreren op de studie, ik kom wat moeilijker op gang", bekent Zeegers. Misschien wordt het nog lastiger te combineren als zijn volgende dromen uitkomen. De eerste? Promoveren met MVV. Maar dat lijkt dit seizoen lastig te worden. Een play-offplek via de competitie lijkt uit zicht verdwenen, waardoor via een periodetitel een startbewijs voor de nacompetitie moet worden verdiend. "Ik zeg nooit nooit en ik durf ervan te dromen, maar ik verwacht het niet. Als je 'm pakt, heb je een hele mooie afsluiting van het seizoen."
Als zijn dromen uitkomen, komt Zeegers uiteindelijk in Engeland terecht. "Ik ben eigenlijk altijd voor Arsenal geweest, dat zou uiteindelijk het allermooiste zijn. Engeland is wel een droom, in mijn optiek heb je het wel gemaakt als je daar op het eerste of tweede niveau kan spelen." Alleen een eventuele vervolgstap binnen Nederland kan tot een discussie in huize Zeegers leiden. Zijn vader probeerde de liefde voor Feyenoord met de paplepel in te gieten, maar de jonge Zeegers koos AZ als zijn favoriete club. "In tegenstelling tot de meeste kinderen die voor Ajax of PSV waren. De enige AZ-fan van Limburg, precies. AZ zou een prachtige stap zijn, dat is altijd een van de best voetballende clubs van de Eredivisie geweest." Stel dat Feyenoord en AZ zich ooit tegelijk bij hem melden? Met een lach: "Dan moet ik wel even met mijn vader overleggen."
Naam: Tim Zeegers
Geboortedatum: 12 maart 2000
Club: MVV Maastricht
Positie: rechtsback
Sterke punten: tackles, snelheid, inzicht
