'Weghorst is toch gewoon een mafklapper? Gewoon een dwaas waarvan je zegt...'
"Zo'n Weghorst vraagt erom om gedold te worden", steekt Kieft van wal. "Ik zou het heerlijk vinden als ik in een elftal zou spelen en ik iemand tijdens het volkslied keihard hoor meezingen en z'n hand op die leeuw op z'n borst zie houden."
"Iedereen heeft nu een mening over Weghorst", haakt Van der Gijp in. "Maar Weghorst is toch gewoon een mafklapper? Maar die heb je toch allemaal in de groep? Gewoon een dwaas."
"Gewoon een dwaas waar je om kan lachen en waar je je over kan verbazen, maar waar je allemaal heel zachtjes tegen elkaar over zegt: 'Die spoort niet'", schaterlacht Gijp.
"Er zit een steekje los, ja", zegt Kieft lachend. "Maar wat ik dan ook wel weer grappig vind is dat hij er toch gewoon mee door gaat. Dus hij is het echt. Hij is dus echt gewoon een beetje in de war af en toe. En het is natuurlijk ook geweldig als je zo in elkaar zit en opeens nog een beetje belangrijk wordt ook. Dan ontstijg je natuurlijk de aarde, dat kan bijna niet anders."
"Goed, hè Wim? Ik vind het echt heel goed", vervolgt zijn collega aan tafel. "Wij vonden Hans van Breukelen ook een rare snuiter. Als wij vijf tegen twee speelden en hij stond wat te lang in het midden van de rondo - wat ook niet zo gek was omdat hij niet kon voetballen - dan was hij in staat om je een gebroken been te trappen", herinnert Van der Gijp zich nog uit zijn spelerscarrière.
"Dus dan moest je echt uitkijken. Als hij dan weer zo'n sliding maakte waarbij iemand drie meter in de lucht vloog, dan zeiden wij ook: 'Die is niet helemaal goed.' Dat heb je met zo'n Weghorst natuurlijk ook."
