'Hij zei: 'Als jij weet wat ik doe, dan had jij al bij Real Madrid gezeten''
Door Chris Meijer & Thijs Verhaar
De Duitse bondscoach Joachim Löw wond er vorige week in gesprek met Kicker geen doekjes om: hij had Gosens in maart graag uitgenodigd voor de oefeninterlands met Spanje en Italië. "We overwogen om Gosens op te roepen voor de interlandperiode in maart. Ik had hem graag persoonlijk willen ontmoeten. Het is jammer dat het er niet van gekomen is, maar we blijven hem in de gaten houden zodra de bal weer gaat rollen. Hij is een veelzijdige speler, die met zijn dynamiek, enthousiasme en vastberadenheid indrukwekkende eigenschappen heeft", sprak Löw, die daarmee de berichtgeving van La Gazzetta dello Sport bevestigde. De roze sportkrant meldde dat Gosens, kind van een Nederlandse vader en een Duitse moeder en geboren in grensplaats Emmerich, zelfs al besloten zou hebben om voor Duitsland uit te komen, al werd dit bericht later door het Algemeen Dagblad ontkracht.
Vast staat dat Gosens zich in ieder geval in de kijker heeft gespeeld bij zowel Löw als diens collega Ronald Koeman. De Duitse keuzeheer speelt graag met offensieve vleugelverdedigers en heeft niet heel veel opties. Marcel Halstenberg van RB Leipzig is momenteel de eerste keuze en daarachter is de spoeling dun. Nico Schulz is zijn basisplaats kwijt bij Borussia Dortmund en Jonas Hector werd de laatste maanden als verdedigende middenvelder gebruikt bij FC Köln, terwijl vanuit Jong Duitsland nog geen doorstroming in zicht is. Met acht doelpunten en vijf assists in dertig wedstrijden is Gosens momenteel de meest productieve verdediger in Italië. De wingback is een belangrijkste pijler in de uiterst succesvolle formatie van Atalanta, die zich wist te plaatsen voor de kwartfinale van de Champions League en momenteel de vierde plaats in de Serie A bezet.
Die prestaties zijn ook in Nederland niet onopgemerkt gebleven. Er is een serieuze lobby gaande om hem op te nemen in Oranje, waar de positie van linksachter een zorgenkindje is. Daley Blind is meestal de eerste keuze van Koeman, maar de Ajacied heeft niet de longinhoud of snelheid om net zo vaak over de flanken te denderen als Denzel Dumfries of Hans Hateboer op rechts. Wel is Blind uiterst zuiver in de passing en positioneel ijzersterk, al is hij nog niet op zijn oude niveau nadat hij in december werd opgeschrikt door een ontstoken hartspier. Voor hem kan het dus een voordeel zijn dat het EK met twaalf maanden is uitgesteld, zoals ook Jetro Willems nu meer tijd heeft om te herstellen van zijn zware knieblessure. Koeman heeft verder op links ook nog beschikking over Nathan Aké en Patrick van Aanholt, terwijl de jonge Owen Wijndal bij AZ laat zien grote progressie te boeken. Tot slot zijn Feyenoorders Ridgeciano Haps en Tyrell Malacia minder voor de hand liggende opties voor de bondscoach.
Als je naar dat lijstje kijkt, lijkt de linksachter van een kwartfinalist in de Champions League op papier de meest logische keuze, maar Gosens heeft als nadeel dat hij bij Atalanta in een heel specifiek spelsysteem speelt. De wingback speelt met drie verdedigers in zijn rug, terwijl Koeman graag een centraal duo opereert. In theorie kan de bondscoach een ijzersterk trio opstellen met Virgil van Dijk, Matthijs de Ligt en Stefan de Vrij, maar dat was volgens laatstgenoemde toch geen succes in de beginfase onder Koeman. "De bondscoach kiest nu voor dit systeem (4-3-3, red.) en het werkt, want er is succes", meldde hij onlangs aan Ziggo Sport. Gosens heeft bij Atalanta een incidentele keer als linksback in een viermansachterhoede gespeeld, maar is dan minder dreigend en zelfverzekerd. Clubtrainer Gian Piero Gasperini meent echter dat er nog een grote groeimarge is voor zijn pupil. "Gosens is een wervelwind. Hij scoort veel en kan nog beter worden als hij scherper wordt in zijn passing en controle. Het is een slimme jongen en hij heeft het absoluut in zich om verder door te groeien", meldde hij recent op een persconferentie.
Dat Gosens nu een revelatie zou zijn in de Champions League en de keuze zou hebben tussen Oranje en die Mannschaft, was een jaar of zes geleden nog schier ondenkbaar. Na in de grensstreek voor achtereenvolgens Fortuna Elten, 1. FC Bocholt en VfL Rhede te hebben gespeeld, was Vitesse in 2012 pas de eerste profclub voor de toen achttienjarige Gosens. In het anderhalf jaar dat hij in Arnhem doorbracht, trainde hij geregeld met de hoofdmacht mee, maar bleef zijn debuut in het profvoetbal nog uit. "Het was een goede jongen, er zat een goede kop op. Hij wilde hard werken en meters maken, maar in de handelingssnelheid en overzicht kwam hij nog wat tekort", brengt Stanley Menzo in herinnering in gesprek met Voetbalzone. De oud-doelman, tegenwoordig werkzaam als trainer van de beloften van het Chinese Beijing Sinobo Guoan, was in seizoen 2012/13 assistent van Fred Rutten en korte tijd eindverantwoordelijke bij Jong Vitesse, waar Gosens destijds zijn wedstrijden speelde.
"Hij was bij Vitesse nog niet aan de beurt. Dat is geen schande, want hij had nog tijd genoeg om zich door te ontwikkelen. Hij was jong, maar ik zag wel dat hij de potentie had om te doen wat hij nu doet op de linkerflank. Op dat moment had hij al veel loopvermogen en drive om naar voren te gaan. Alleen hij was nog wat licht voor de Eredivisie op dat moment. Als je handelingssnelheid wil verhogen en het overzicht wil verbeteren, moet je veel spelen. Hij speelde te weinig, dus hij kon zich niet verder ontwikkelen", verklaart Menzo. Hij legt uit dat de weg naar de top per speler behoorlijk kan verschillen. "Het mooiste voorbeeld vind ik Ronald de Boer, die eerst naar FC Twente moest gaan om bij Ajax door te breken. Op dat moment speelde iemand bij Ajax op zijn positie, dus dan moet je ergens anders meters gaan maken of op je beurt wachten. Het hoeft niet altijd aan de persoon te liggen, het heeft ook te maken met de omstandigheden: welke jongens spelen om je heen? Loopt er al een jongen op jouw positie die al uitblinkt?"
Dat Gosens er in Arnhem als linksback niet aan te pas kwam, is niet geheel verwonderlijk. In de twee seizoenen dat hij bij Vitesse onder contract stond, werd Patrick van Aanholt gehuurd van Chelsea. Op het middenveld kon trainer Rutten, en een seizoen later Peter Bosz, beschikken over onder meer Theo Janssen, Marco van Ginkel, Davy Pröpper en Marko Vejinovic. In januari 2014 hakte Gosens de knoop door om zijn heil elders te zoeken. FC Dordrecht, op dat moment koploper van de Eerste Divisie, haalde Gosens op huurbasis binnen. "Hij leek geen enkele moeite te hebben met de stap van Vitesse naar FC Dordrecht. We hadden op dat moment een leuke groep spelers, het klikte. Hij was gewoon een hele aardige jongen, hij kwam binnen en deed zijn ding. Hij gaf alles op de trainingen en bleef daarna nog hangen. Voor de training deed hij al dingen voor zichzelf. Hij was altijd vrolijk", vertelt Adnan Alisic, die dat seizoen geregeld de aanvoerdersband droeg bij FC Dordrecht, in gesprek met Voetbalzone.
"Hij heeft iets typisch Duits, dat hij nooit opgeeft. Dat zag je tijdens wedstrijden en op trainingen, áltijd volle bak en honderd procent. Op de trainingen stonden we weleens tegenover elkaar. Dan wist ik gewoon dat als ik of iemand anders de winnende goal maakte, hij daar echt verschrikkelijk van baalde. Dat is me van hem bijgebleven, hij wilde altijd winnen en gaf nooit op. Stel dat je honderd minuten moest spelen, zou hij in de honderdste minuut nog volle bak gaan. Ik vond dat hij dat extra had, ja. Hij was nog maar net negentien of twintig, maar zijn mentaliteit was echt buitengewoon. Voor de training was hij al bezig met buikspieren, na de training stond hij nog een balletje te trappen. Het was vroeg te zien dat hij er alles aan deed om alles er uit te halen, dat zie je niet altijd bij jonge jongens. Hij werkte drie keer zo hard als andere spelers. Sommige jonge jongens teren puur op hun talent en werken er verder niet voor, maar hij deed dat wel", vervolgt Alisic. Het eerste halfjaar van Gosens in Dordrecht verliep uitermate succesvol. Met de geboren Duitser als defensieve middenvelder promoveerden de Schapenkoppen als kampioen van de Eerste Divisie naar de Eredivisie.
Na de promotie werd Gosens voor nog een seizoen gehuurd door FC Dordrecht en in zijn eerste jaar op het hoogste niveau begon hij andermaal als defensieve middenvelder. Halverwege de jaargang haalde toenmalig trainer Ernie Brandts hem naar de linksbackpositie. "Hij speelde een aantal wedstrijden minder als middenvelder en voelde zich daar niet helemaal lekker bij, waardoor de trainer hem linksback heeft gezet. Toen ging het stukken beter, hij heeft zich enorm goed kunnen ontwikkelen. Hij was nog niet rijp genoeg om in de Eredivisie op het middenveld te spelen, denk ik. Zijn handelingssnelheid was voor het middenveld nog iets te laag, daar was hij nog niet klaar voor. Sinds hij naar linksback ging, speelde hij heel sterk. Hij haalde eigenlijk altijd wel een zes of een zeven", zegt Alisic, die tijdens zijn loopbaan verder uitkwam voor FC Utrecht, Excelsior en het Hongaarse Debrecen. FC Dordrecht slaagde er niet in om zich te handhaven, maar Gosens kon door concrete belangstelling van twee clubs toch actief blijven in de Eredivisie.
"Dat had ik wel verwacht, ja. Maar als je vraagt of ik had verwacht dat hij nu in de Champions League zou spelen... Nee, dát had ik niet verwacht. Dat is het mooie aan voetbal, toch? Dat het tóch lukt. Als je er heel eerlijk over bent, verwacht je niet dat het zo snel kan gaan. Maar ja, kijk naar Garry Mendes Rodrigues, Joris van Overeem, William Troost-Ekong en Sean Klaiber. Die hebben ook hele grote stappen gezet vanaf Dordt. Ik kijk nog weleens met mijn kinderen naar het voetbal en zeg dan: 'Met hem heb ik nog samengespeeld'. Het is leuk om dat te kunnen zeggen en dat die jongens zo ver zijn gekomen", glimlacht Alisic. Het was uiteindelijk Heracles Almelo dat Gosens transfervrij overnam van Vitesse. In Almelo trof hij met Brahim Darri een oude bekende, daar de twee in Arnhem bij de beloften al samen hadden gespeeld. "Ik weet nog dat hij binnenkwam bij Heracles, toen moest ik echt lachen. 'Nee joh, ben jij echt hierheen gekomen?', zei ik. Hij stond nog in de belangstelling van een andere Eredivisie-club, maar ik heb hem nog een duwtje in de juiste richting gegeven. 'We worden hier een tandem op de linkerkant', zei ik tegen hem", lacht Darri in gesprek met deze website. In de twee seizoenen dat Gosens uiteindelijk bij Heracles speelde, vormde hij inderdaad meer dan geregeld een tandem met zijn oude maatje van Vitesse.
"Robin is een linksback die een linksbuiten achter zich wil hebben, omdat hij aanvallend zoveel brengt. Maar tegelijkertijd kan je altijd op hem bouwen. Ik ben niet iemand die heel graag meeverdedigt, maar hij is gewoon een Duitse pitbull. We deden af en toe een piepjestest en dan stopten we bij 115 of 116, dat is gemiddeld best goed. Maar die gozer ging gewoon door tot we zeiden dat hij moest stoppen. De lichtmasten moesten aan", zo vertelt Darri een smakelijke anekdote over Gosens. "We moesten op een gegeven moment extra trainingen doen bij Heracles, voor core en dat soort dingen. John Stegeman (destijds de trainer, red.) zei tegen mij: 'Robin en jij worden een stelletje, hij moet je iedere dag meenemen'. Ik zei toen tegen Robin: 'Luister, dat ga je niet iedere dag doen. Want dan gaan wij straks ruzie krijgen met elkaar'. Hij heeft het voor elkaar gekregen, hij deed het heel leuk en positief. Op dagen dat ik echt niet kon, zei hij: 'Oké, maar dan gaan we morgen wat extra's doen'. Hij heeft me niet verraden ofzo."
Voetbalzone publiceert maandag een uitgebreid interview met Brahim Darri, sinds dit seizoen speler van het Turkse Fatih Karagümrük.
"Ik heb ook weleens gesprekken met hem gevoerd, dan zei hij: 'Kom op, bro'. Als jij weet wat ik doe, dan had jij al bij Real Madrid gezeten'. Dan zei ik: 'Ja, maar daarom ben jij jij en ik ik'. Ik had niet in gedachten dat hij in de belangstelling van Oranje zou komen, maar ik wist wel dat hij potentie had en het goed zou doen waar hij ook zou spelen. Het is echt fantastisch, het is zo knap", is Darri lovend. Gosens verliet Heracles in 2017 voor Atalanta en de rest is voorlopig geschiedenis. Met zijn kwaliteiten en loopvermogen is Gosens een ideale wingback in het 3-5-2-systeem van Atalanta-trainer Gian Piero Gasperini. Het was een rol waar Menzo in 2012 ook al zijn kwaliteiten voor herkende. "Bij Atalanta speelt hij in zijn kracht, als valse linksback. Dat is een positie die hem op het lijf geschreven is. Net als Hans Hateboer op rechts, denk ik. Gosens is geen echte linksback, geen echte middenvelder, maar wel iemand die met zijn loopvermogen die hele linkerkant kan bestrijken. Dan kom je in je kracht te spelen in een 5-3-2- of 3-5-2-systeem, als wingback. Zo spelen we niet in Nederland. In Duitsland en Italië wel, bijvoorbeeld. Daar komen dit soort spelers beter tot hun recht."
"Hij is geen briljante voetballer, geen mooie en sierlijke middenvelder of linksback. Begrijp me niet verkeerd: hij is een goede voetballer, alleen is hij geen Van der Vaart. Maar in een bepaalde manier van spelen is hij heel nuttig en kan hij heel belangrijk zijn, dat zie je bij Atalanta. Maar dít had ik niet verwacht. Als je niet in het eerste bij Vitesse speelt, is het moeilijk om te zeggen dat hij over vijf jaar dicht bij het Nederlands of Duits elftal zou zitten. Maar dat hebben we met een heleboel spelers. Van Hateboer of De Roon hadden we dat waarschijnlijk ook niet gedacht. Er zijn maar een x aantal spelers van wie je met zekerheid kan zeggen dat ze Oranje gaan halen. Sommige spelers moeten een proces doorgaan, geluk hebben en een juiste coach hebben", concludeert Menzo. Gosens lijkt in ieder geval nog even de tijd te hebben voor zijn keuze, aangezien de volgende interlandperiode (voorlopig) pas in september op het programma staat. Darri heeft wel een advies voor zijn jeugdvriend: "Als ik hem was, zou ik lekker voor Nederland kiezen. Ik wil niemand tekortdoen, maar we hebben niet heel veel goede linksbacks. Hij heeft iets extra's."
