De door Johan Derksen bewierookte 'voetballer met de afgezakte kousjes'
Door Jordi Tomasowa
"Nee, nee, dit is echt een persoonlijk interview", zegt Van Schuppen lachend tegen keeperstrainer Gabor Babos. De oud-doelman van NAC ziet het twintigjarige talent een achterkamertje op het trainingscomplex in Zundert binnenlopen en laat grappend weten niet te kunnen begrijpen waarom er een interviewverzoek voor de publiekslieveling van de Parel van het Zuiden is aangevraagd. Van Schuppen beleefde begin dit seizoen een debuut om nooit te vergeten, toonde vervolgens meerdere keren zijn waarde voor de ploeg van trainer Edwin de Graaf en dus mag de interesse in zijn persoon geen al te grote verrassing heten.
Terug naar 8 augustus 2021. NAC neemt het op de eerste speeldag van de Keuken Kampioen Divisie in een uitduel op tegen VVV-Venlo. Met nog een klein kwartier op de klok kijken de Bredanaars in De Koel tegen een 2-1 achterstand aan. De Graaf checkt zijn horloge, werpt een blik op de bank en besluit Van Schuppen binnen de lijnen te brengen. "Ik had niet echt het gevoel dat ik nog zou invallen, maar we hadden op dat moment ook niet zo'n hele brede bank", herinnert het jeugdproduct van NAC zich. "We lopen vaak om en om warm. Ik debuteerde uiteindelijk in de 78ste minuut tegelijk met Vieiri Kotzebue. Op het moment dat ik in het veld kwam, was eigenlijk alle spanning weg."
Terwijl de blessuretijd is ingegaan en het geloof bij de uitsupporters langzaam wegebt, behoedt Van Schuppen NAC tijdens de seizoensopening voor een nederlaag. "Ralf Seuntjens legde de bal terug en ik schoot met links echt goed binnen. Het was de 2-2 en natuurlijk wil je winnen, maar voor mij voelde het als een soort overwinning. Je bent een team, maar als je zoiets persoonlijk bereikt: scoren bij je debuut, dat doen er niet veel." Het debuut smaakte naar meer en waar Van Schuppen het in de eerste weken van het seizoen vooral moest doen met invalbeurten, volgde eind september tegen FC Eindhoven zijn langverwachte eerste basisplaats. "We verloren weliswaar 2-0, maar ik speelde toen helemaal niet slecht", geeft Van Schuppen aan. "Ik schoot nog op de paal. Daarna ben ik weer een paar keer ingevallen, waaronder tegen Excelsior, dat thuis bij ons de eerste periode kon pakken. We stonden 2-1 voor en volgens mij viel ik een kwartier voor tijd in. In de slotfase was ik in twee minuten goed voor twee assists."
Door deze sterke invalbeurt kreeg Van Schuppen eindelijk de kans om zich voor een langere periode op zijn favoriete nummer 10-positie te laten zien. Zo ook in de derde ronde van de TOTO KNVB-beker, waar opnieuw VVV-Venlo de tegenstander was. Aangezien de reguliere speeltijd en verlenging geen winnaar opleverden, moest een strafschoppenreeks uitkomst bieden. De middenvelder stal de show tijdens de strafschoppenserie door VVV-doelman Delano van Crooij in een vol Rat Verlegh Stadion met een Panenka het nakijken te geven. "Ik wist al dat ik dit ging doen. Ik had het al afgesproken met een van m'n beste vrienden. Ik zei tegen hem: 'Bij mijn eerste penalty in het betaald voetbal doe ik een Panenka", vertelt Van Schuppen vol bravoure. Het hoogstandje leverde hem onder meer lovende woorden op van Johan Derksen. "Ik heb toevallig NAC - VVV zitten kijken, dat kleine nummertje tien, wat een geweldige voetballer!", zei de analist aan tafel bij Vandaag Inside. "Wat een geweldige voetballer met afgezakte kousjes, geweldig speelde hij."
Van Schuppen speelde in de jeugdopleiding van NAC altijd als aanvallende middenvelder, maar werd door een blessure van Mario Bilate in december noodgedwongen als spits gebruikt. "Dat was even omschakelen inderdaad", zo laat hij weten. "Het pakte de eerste wedstrijd heel goed uit, want ik maakte een goal en gaf een assist. Ik merkte alleen al snel dat het niet mijn positie is. Ik voelde dat ik er minder vrij speelde. Ik werd ook een paar keer in de rust al gewisseld. Dan krijg je steeds iets minder vertrouwen." De onwennigheid zorgde ervoor dat Van Schuppen tijdens de winterstop het gesprek aanging met zijn trainer. "Ik gaf aan dat het niet uitmaakt op welke positie hij me wil gebruiken en dat ik altijd alles zal geven, want zo ben ik. Ik wilde wel gewoon aangeven dat ik me op het middenveld meer op mijn plek voel. Tegen FC Eindhoven speelde ik vervolgens toch weer de hele wedstrijd in de spits, raakte ik geen knikker en enkele weken erna verdween ik uit het elftal."
Of Van Schuppen met De Graaf over zijn reserverol heeft gesproken? "Nee, de trainer zei laatst tijdens de bespreking: 'Geloof me, de beste spelers stel ik op. Als je niet speelt, dan ligt het aan jezelf.' Ik moet gewoon mijn voeten laten spreken en dat probeer ik nu zo goed mogelijk te doen." Van Schuppen verwacht dat het harde werken binnenkort weer wordt beloond met een basisplaats. "Dat hoop ik ook richting de nacompetitie. Ik denk dat ik een speler ben die dan zijn stempel kan drukken. Ik zit nu een tijdje op de bank, maar ik merk tijdens recente invalbeurten dat ik me weer wat vrijer voel."
Dat hij het als aanstormend talent momenteel moet doen met aanzienlijk minder speelminuten dan tijdens de eerste seizoenshelft is begrijpelijkerwijs mentaal een uitdaging. "Tuurlijk, al vind ik wel dat ik er goed mee omga", vertelt Van Schuppen. "We draaien nu wat stroever en op de momenten dat het minder gaat met het team wil je steeds sneller die kans. Dan denk je: ik ben wel iemand die het verschil kan maken. Alleen er zitten er waarschijnlijk wel meer op de bank die ook zo denken." Hij omschrijft zich als 'een technisch vaardige speler, die redelijk tweebenig is'. "Ik kan ook veel meters maken en mijn eigen team mee op sleeptouw nemen in het drukzetten", voegt Van Schuppen toe.
"Als je echt een speler hebt waarvan ik vind dat hij heel erg goed zijn omgeving kan scannen op het middenveld, dan kijk ik wel echt op tegen Frenkie de Jong", reageert Van Schuppen als er gevraagd wordt of er een speler is aan wie hij zich spiegelt. "Ik geniet op het moment sowieso heel erg van Barcelona. Het is altijd wel een club waar ik graag naar kijk, maar nu is het echt genieten met Pedri, Gavi, Busquets en Dembélé die in vorm begint te raken."
In zijn eerste seizoen in de Keuken Kampioen Divisie kwam Van Schuppen tot 1.595 speelminuten. "Ik heb de afgelopen driekwart jaar genoeg geleerd. Bijvoorbeeld positie kiezen of bepaalde passes uitstellen." De belangrijkste les leerde hij naar eigen zeggen op mentaal gebied. "Ik ben best wel een type dat heel snel iets zegt als ik ergens wat van vind", geeft Van Schuppen aan. "Nu weet ik dat ik soms ook dingen voor me moet houden en slim moet zijn, je kunt niet alles roepen. Mijn personal trainer, Niek Ripson, is een oud-voetballer. Hij heeft weleens tegen me gezegd: 'Soms ben je misschien wel iets te slim voor de voetbalwereld en moet je even een paar keer nadenken voordat je iets zegt. Dat heb ik wel geleerd, dat je niet meer alles kunt roepen. Je hebt jongens die het wel doen, maar die gaan ook wel een paar keer op hun bek."
Als jongen uit Breda en kind van de club - Van Schuppen speelt sinds 2012 voor NAC en doorliep de gehele jeugdopleiding - werd hij direct in de armen gesloten door de supporters. "Ik merk sowieso dat ik in Breda wel vaker herkend word", zegt de middenvelder met een glimlach. "Ik wen er wel meer aan, maar nooit helemaal. Als ik terugga naar mijn oude amateurclub JEKA komen er kinderen naar me toe en vragen dan: 'Ben je echt Boris van Schuppen? Mag ik met je op de foto?' Of dat de supporters een eigen liedje voor je hebben: Boris uit Breda, uit Breda, Boris uit Breda (op de melodie van KC & The Sunshine Band - Give It Up, red.). Dat zingen ze eigenlijk al sinds mijn debuut."
Voor Van Schuppen - die al wedstrijden van NAC bezocht sinds zijn vierde - was het spelen in het Rat Verlegh Stadion dan ook een droom. "Het is niet normaal, maar om de week speel ik in het Rat Verlegh en nog elke week ben ik blij als ik er mag spelen. Mijn eerste doelpunt voor eigen publiek maakte ik in oktober tegen MVV. Als je die goal terugkijkt en je ziet mij juichen, dan zie je de echte blijdschap van een klein kind. Dat is eigenlijk bij elke goal. Nonchalant juichen zit er niet in, als ik scoor word ik helemaal gek." Met Seuntjens vertrok er vorige maand een stadgenoot en concurrent naar het Japanse FC Imabari. "Sinds dag één dat hij hier was, konden we het altijd goed met elkaar vinden", vertelt Van Schuppen. "Buiten het voetbal waren we niet echt bevriend of deden niet veel dingen samen, maar hier op de club waren we altijd goed met elkaar. Toen hij vertrok, gaf hij ook aan dat ik het nu moest gaan doen op '10'. Ik heb nu rugnummer 35, maar ik hoop dat ik komend seizoen, net als in de jeugd, rugnummer 10 krijg."
NAC is al wekenlang in onderhandeling met de City Football Group om overgenomen te worden. Het zorgt voor veel onrust onder de supporters, maar binnen de selectie ligt de focus enkel op het slot van het seizoen. "We willen de play-offs halen. Van buitenaf is er heel veel twijfel, maar ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat we die gewoon gaan halen", klinkt Van Schuppen vol vertrouwen. "Het moet beter, maar dat ziet iedereen wel. Ik sta zelf nu op vijf goals en zes assists. Ik ga geen getallen noemen, maar ik wil dat aantal wel verder opvoeren."
Met zijn doorbraak in het eerste elftal van NAC, neemt ook de interesse in Van Schuppen op sociale media toe. Scrollend door zijn Instagram-account, vallen vooral de vele reacties met Indonesische vlaggetjes van verschillende volgers op zijn posts op. "Of ik zelf Indisch ben? Nee", zo bekent hij lachend. "Toen ik wat jonger was had ik nog helemaal geen volgers op Insta, toen heb ik ooit een grapje gemaakt dat mijn achter-achter oma Indonesisch is en hebben ze mij daarna een keer ergens gepost. Daar heb ik eigenlijk nooit wat van gezegd, omdat het een beetje apart is om dat nu nog te doen. Het is wel grappig. Sindsdien denken ze dat ik Indisch ben, maar dat ben ik dus helemaal niet."
Naam: Boris van Schuppen
Geboortedatum: 22 november 2001
Club: NAC Breda
Positie: aanvaller
Sterke punten: snelheid, inzet, leiderschap
