'Toen drong het besef door dat Alexandra niet met me was meegekomen'
James Maddison, Mason Mount en Phil Foden; allemaal stuitten ze in het Stadio Dino Manuzzi op de 22-jarige Radu. Dankzij doelpunten van George Puscas, Ianis Hagi en Florinel Coman (twee keer) boekte Roemenië een verrassende zege, die de ploeg goede papieren opleverde om zich te kwalificeren voor de halve finales. Het toernooi is voor Radu andermaal een kans om zichzelf te laten zien, nadat hij eerder deze maand nog debuteerde in de selectie van het 'grote' Roemenië voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen Noorwegen (2-2) en Malta (0-4 zege). Toen bleef hij op de bank zitten, maar bij de Onder-21 behoort hij tot de dragende krachten en is hij aanvoerder.
De jongeling, in januari door de UEFA nog opgenomen in een lijst van vijftig talenten om in 2019 naar uit te kijken, voegde zich in 2013 al bij de jeugdopleiding van Internazionale. Hij speelde in mei 2016 een competitieduel voor Inter als invaller en daar bleef het bij. Radu werd verhuurd aan Avellino en het afgelopen seizoen aan Genoa, met een verplichte optie tot koop. Inter bedong echter ook een terugkoopoptie en lijkt van plan om daar gebruik van te maken, hoewel Radu zelf liever nog een jaar wordt verhuurd aan Genoa. "Ik heb veel geleerd van keeperstrainer Alessio Scarpi en ik kan bij Genoa meer ervaring opdoen. Maar als Inter denkt dat ik er klaar voor ben, dan zullen we zien of dat zo is. Ik concentreer me nu op het EK", zei hij eerder deze week.
Op het EK is Radu een van de meest opvallende spelers. Iedere wedstrijd legt hij naast zijn doelpaal een shirt neer met een foto van zijn oudere zus Alexandra, die in 2006 op veertienjarige leeftijd overleed aan de gevolgen van een auto-immuunziekte. Radu was toen zelf negen jaar. "Toen ik eindelijk thuiskwam", zo memoreerde zijn moeder in 2012 in gesprek met GSP, "sprong Andrei op van vreugde. Hij was ervan overtuigd dat zijn gebeden waren gehoord, nadat zijn zus 55 dagen in het ziekenhuis had gelegen. Maar toen drong het besef door dat Ema, zoals wij Alexandra noemen, niet met me was meegekomen."
"Andrei ziet Ema als zijn beschermengel. Hij bidt voortdurend voor haar en draagt onder zijn wedstrijdshirt altijd een shirt met haar beeltenis erop", vervolgde de moeder van Radu. "Ik weet nog dat hij tijdens een jeugdwedstrijd een penalty tegen kreeg. 'Ema is daarboven en kijkt naar me', zei hij. 'Ik ga die bal tegenhouden.' Hij hield hem tegen. 'Ik voelde een extra hand tegen de bal', zei hij later." Als prof koos Radu ervoor om het shirt telkens naast de rechterdoelpaal te leggen. "Het is een eerbetoon aan haar", vertelde hij in 2018 aan Digisport. "Toen ik jong was, heb ik haar beloofd om haar mee te nemen naar alle stadions ter wereld. Het shirt blijft altijd naast de doelpaal. Zo voel ik dat ze dicht bij me is."
Na de 2-4 zege op Engeland, een duel waarin de keeper zes reddingen verrichtte, vertelt hij veel te hebben aan de steun van het publiek. "Jullie zorgen ervoor dat wij trots zijn om voor Roemenië te spelen", aldus de aanvoerder van het Roemeense beloftenteam. "Jullie stuwen ons vooruit. Als het voetballend niet lukt, dan doen we het met ons hart. Vanavond hebben we ons hart in de strijd gelegd en dat is waar het om gaat. Noem me gek, maar ik denk dat we heel ver gaan komen op dit toernooi." Voor hem en zijn medespelers was het volgens Radu de belangrijkste wedstrijd uit hun carrières. "Ik ben niet bang om samen met deze jongens aan een oorlog te beginnen, want ik weet dat ze alles voor mij geven en ik geef alles voor hen. We gaan voor elkaar door het vuur."
