Wormuth werd tegengehouden door zaakwaarnemer: 'Hij wilde het niet'
Alles wat bij Heracles tegen kon zitten zat tegen. De zware blessures van Kaj Sierhuis en Ismail Azzaoui, het vertrek van Delano Burgzorg en het fatale auto-ongeluk waar smaakmaker Rai Vloet in negatieve zin bij betrokken was. "Het was heftig. Dit seizoen heeft niets ons meegezeten", concludeert Wormuth dan ook. "Een week voor Sparta-thuis stonden we nog acht punten voor op de nacompetitieplek en werd er zelfs gepraat over de play-offs voor Europees voetbal. Ik heb steeds gezegd: 'Stop, stop, stop, zover is het nog lang niet. Maar als ik terugkijk, zie ik vooral veel moois. Er liggen vier prachtige jaren achter me, de club is in mijn hart gaan zitten."
Het duel met Sparta Rotterdam op de slotdag van de competitie was allesbeslissend voor Heracles. Een punt of puntenverlies van Fortuna Sittard was voldoende voor handhaving. Het werd een kansloze 1-3 nederlaag op Erve Asito. Fortuna won met 0-1 bij NEC. "Ik wisselde spelers, omdat ik naar oude vastigheden zocht", blikt Wormuth terug op het duel met Sparta. "We speelden een prima eerste helft, maar net voor rust kregen we een goal tegen. In de kleedkamer heerste boosheid en teleurstelling, maar ik bleef erin geloven." Nog diezelfde avond, wetende dat Excelsior zou wachten in de nacompetitie, sprak Wormuth met de inmiddels vertrokken technisch directeur Tim Gillissen.
"Ik vroeg of hij nog verder wilde op deze manier. 'Ja', zei hij. Ik heb de spelersraad gesproken, ook daar was er steun", gaat Wormuth verder. "Directeur Rob Toussaint vroeg of ik een plan had voor de nacompetitiewedstrijd tegen Excelsior. Natuurlijk had ik dat. Ik wilde Duits spelen, afwachten en de rust bewaren. Er in Rotterdam minimaal een gelijkspel uithalen en het thuis afmaken. De tegenstander zat in een enorme flow en had veel geloof, terwijl wij onzeker waren. Maar anderen wilden dat we Nederlands zouden spelen, gaan stormen, ons als Eredivisieploeg zouden presenteren. Er heerste paniek. Ik zei: 'Zaag niet aan de verkeerde kant van de tak…'"
Klootzak
Wat volgde was ontslag. Heracles koos ervoor om bij aanvang van de play-offs Kolmschot voor de groep te zetten in de hoop een schokeffect te veroorzaken. "Als je me een klootzak vindt, prima, maar als ik het niet weet, kan ik niets veranderen", aldus Wormuth. "Als mensen me vragen of ik een jaar te lang ben gebleven, zeg ik nee. Ik wilde blijven, omdat het team bij elkaar bleef en werd aangevuld met A-spelers. Als anderen vinden dat ik eerder weg had gemoeten, ook goed, had het gezegd. Ik kan daar goed tegen, ik hou niet krampachtig vast aan mijn baan. En als ze die maandag na Sparta met me in gesprek waren gegaan, had ik het kunnen accepteren en was ik gegaan."
Wormuth beleefde het staartje van de competitie als een rollercoaster. Het heenduel met Excelsior heeft hij niet gezien. Te emotioneel. "Daarna heb ik mijn zaakwaarnemer nog gevraagd of hij Heracles wilde bellen, ik wilde terugkomen voor die laatste wedstrijd. Maar dat wilde hij niet. Ik was er echt graag bij geweest. Nu lijkt het alsof ik niet ben gedegradeerd, maar dat is natuurlijk wel zo." Wormuth heeft naderhand gegeten met Gilissen en Toussaint en zegt het te hebben afgesloten. "Heracles is in mijn hart gaan zitten, het waren vier prachtige jaren. Het stadion is mijn huiskamer geworden. Bedankt voor alles en auf Wiedersehen", besluit de Duitser.
